|
AutoWeek test 323 FastBreak 2.0 Touring
De aparte Mazda 323 Fastbreak kreeg onlangs een ander snuitje, een herzien interieur en een dikkere motor in de topversie. Maar de vraag blijft: is het een stationcar ('Break'), een sportmodel ('Fast'), of gewoon een vijfdeurs hatchback?
Al modelgeneraties lang scoort het F-model, nu aangeduid als FastBreak, het best binnen de 323 reeks van Mazda. Een auto met een sportieve inslag, maar toch ook een vijfdeurs gezinswagen. Sinds hij voluit "Fastbreak" heet, wordt de suggestie gewekt dat er ook iets van een stationwagon in zit. Mazda zelf waakt er wel voor precies te zeggen wat het nu is. Mag je zelf bepalen, dat is de charme van die 323F. We rijden de Mazda 323F in de bijna duurste versie, nu voorzien van de 2.0-motor uit de 626, waar het voorheen bij een 1.8 ophield. Een iets moderner, scherper en nog meer bij de 626 aansluitend front staat de ververste 323 uitstekend. Daarbij was het altijd al een enigszins apart model.
Mazda heeft zijn best gedaan om dat binnen in de 323F ook meer tot uiting te brengen, met nieuwe vormen, kleuren en structuren op het dashboard. Het ziet er alles bijeen best een beetje exclusief uit. Je zou zo denken dat die sportief-achtige tweeliter Mazda vast wel erg rap zal wezen. Is 'ie ook wel, maar we hadden er meer van verwacht. Niet zozeer in de prestaties, maar meer op het gebied van een sportief gevoel. De topsnelheid is met 203 km/h meer dan voldoende. Daarmee is hij 9 km/h sneller dan de 1.8. De acceleratie van 0-100 km/h kostte ons 10,0 tellen, drietiende langer dan Mazda opgeeft. De inhaalsprint van 50-80 km/h liet in '3' 5,0 s zien en in '4' 7,5 s. Op de snelweg gaat inhalen van 80 naar 120 km/h eveneens vlot genoeg: 9,1 s in '4' en 12,7 s in '5'. De Mazda nodigt behoorlijk uit tot vlot rijden, waardoor je uiteraard best wat sap verstookt. Dan vinden wij 1:11 voor die Mazda lang niet slecht. Resteert nog het geluid, en dat viel een beetje tegen, want 70,0 dB bij 100 km/h is al stevig, maar 74,1 dB bij 120 km/h is beslist aan de hoge kant. De bagageruimte is niet wat je verwacht bij een 'break'. Dit is gewoon hatchback-formaat. In het interieur vinden we ruime voorstoelen en veel beenruimte achterin. Alleen de hoofdruimte achter houdt, mede door de hoge zit, niet over. De diep zittende zetels van de Mazda bevielen goed. De zijdelingse steun kon wel beter. De vering is comfortabeler dan je gezien zijn sportieve uitstraling kon verwachten. Alleen korte hobbels worden wel duidelijk doorgegeven. Bij het overhangen in bochten blijkt de Mazda geen sterke stabilisatorstangen te hebben - hij helt dus nogal. Echt sportief afgestemd is de Mazda niet, dat merk je ook in de besturing. Die is licht en niet heel gevoelig, maar gelukkig wel precies en vrij direct. De remmen reageren gevoelig en krachtig. Hij gaat redelijk neutraal de bocht door. Bij de 323F merk je dat er bij deze sterke motor niet voor niets tractiecontrole standaard is, met een beetje teveel gas in een hobbelige bocht slipt gauw een voorwiel door. Toch: de Mazda voelt lekker aan, zij het niet direct als een sportwagen.
Dat in de Mazda toch een sportieve sfeer opkomt, ligt aan de niet opdringerige, maar altijd aanwezige diepe grom van zijn tweelitermotor. Zelfs al is het bandengeruis evenmin van de lucht. Het blijft twijfelen als we doorgaan op het motorgedrag. Het ruim bemeten vermogen van 130 pk bevalt ons op zich prima. Je komt er lekker vlot en moeiteloos mee vooruit, zonder het gevoel te krijgen dat de auto er met jou vandoor gaat. De motor trekt mooi sterk, soepel en gelijkmatig. Minnetje voor Mazda: verkleinende buitenspiegels waar je echt aan moet wennen, met nog eens een groothoekrandje aan de linker spiegel. Nog eentje: de middelste zitplaats achterin, op een bobbel in de bank, valt nauwelijks serieus te nemen. Bovendien loopt de derde rolgordel raar, langs de bevestiging van de hoofdsteun, en tegen de schouder van een passagier linksachter. Wel aardig is de verstelbare achterbankleuning, minder praktisch is dat de zijkussens niet meeklappen. Mazda verwent je verder met een semi-automatische airco.Zo komen we tot onze conclusie. Allereerst het antwoord op de vraag 'is het nou een stationcar of is het wat anders?'. De Mazda 323F is praktisch bezien een vijfdeurs hatchback. Een auto met een prettig rijgevoel, een leuk uiterlijk en dynamische prestaties. Vraag je niet af wat "FastBreak" nou precies betekent, het is gewoon een hele goeie vijfdeurs gezinsauto.
+ Goede prestaties
+ Harmonieus weggedrag
+ Aantrekkelijke vormgeving
- Geluidsniveau
- Matige bagageruimte
AutoZine test 323 Fastbreak 1.6 Touring
Stationcars zijn praktisch, ruim en -tegenwoordig- fraai. Maar ze stralen vaak ook meer degelijkheid en zakelijkheid uit dan menigeen in de vrijetijd lief is. Bovendien is een stationcar vaak duurder dan een gewone hatchback of sedan. "Is er geen auto die zo praktisch is als een stationcar maar de uitstraling heeft van een gewone hatchback?", moet Mazda gedacht hebben. Het merk zag een gat in de markt en introduceerde de 323 FastBreak; een auto met veel van de praktische mogelijkheden van een stationcar maar de uitstraling en de prijsstelling van een hatchback.
Wie wil weten of de Mazda 323 FastBreak een hatchback of stationcar is, kan minuten lang verwonderd om de auto heen lopen. De Mazda heeft een brede achterklep en een ver naar achter doorgetrokken dak. Daarentegen is de ruimte achter de achterbank niet meer dan die van een forse sedan, zodat logischerwijs geen extra bagageruimte is ontstaan. Om dat goed te maken zet Mazda de achterbank van de FastBreak op rails. Door de achterbank naar voren te schuiven ontstaat minder beenruimte, maar meer bagageruimte. Omgekeerd kan de achterbank naar achteren worden verschoven om zo ook aan de grootste volwassenen voldoende ruimte te bieden. Dan blijkt wel dat de zo fraai aflopende daklijn niet ten goede komt aan de hoofdruimte van die grote volwassenen. De gordels achterin zijn lang genoeg om een kinderzitje goed vast te kunnen maken.
Voldoende ruimte voor passagiers dus, maar hoe zit het met de bagage? De achterbank is in twee delen neerklapbaar, waarna een grote maar onregelmatig gevormde bagageruimte overblijft. Bovendien kent die bagageruimte een tildrempel en is niet voorzien in een ruimte om de hoofdsteunen van de achterbank op te bergen. De kofferruimte is naar voorbeeld van de betere stationcars royaal voorzien van oogjes, extra vakjes, lampjes, haakjes en spanbanden. Mazda heeft al in de spanbanden voorzien, zodat geen risico bestaat dat de exemplaren die de eigenaar zelf meeneemt niet passen. Standaard meet de kofferruimte 356 liter, met opgeklapte achterbank neemt dat toe tot 716 liter. Ook daarmee vormt de FastBreak een echt tussenmaatje tussen een ruime hatchback en een bescheiden stationcar. Als deze ruimte niet voldoende is, biedt de FastBreak (vanaf de Exclusive uitvoering) de mogelijkheid de passagiersstoel om te klappen tot tafeltje. Met een eenvoudige handeling vouwt de rugleuning zich op de zitting en ontstaat een keurig tafeltje met kunststof tafelblad. Wanneer de zittingen van de achterbank worden uitgenomen (hiervoor geldt een minder eenvoudige procedure) ontstaat een doorlopende laadruimte vanaf de achterklep tot iets onder het dashboard. Laat die ladders, extra lange surfplanken en stelten nu maar komen.
MOTOR
Om al die tafels en stoelen in beweging te zetten biedt Mazda de keuze uit vier verschillende motoren, waar onder een DiTD diesel. Wie de voorkeur aan benzine geeft, heeft de keuze uit een 1.3, 1.6 of 2.0-liter viercilinder. Rekening houdende met de beste prijs/prestatie verhouding gaat de voorkeur voor deze test uit naar de recentelijk vernieuwde 1.6-liter variant. Deze is met de facelift van de auto tien pk sterker geworden en vormt de ideale krachtbron voor de FastBreak. De motor pakt bij ieder toerental prachtig op en reageert zeer levendig op het gas. De geringste beweging van de rechtervoet is voldoende voor een onmiddellijke versnelling of een directe vertraging. Dat geeft het fijne gevoel complete controle over de auto te hebben en altijd op iedere situatie te kunnen reageren. Overigens is het sterke punt van de motor de levendigheid en vlotte afhandeling van kleine sprintjes. Wanneer daadwerkelijk om brute sprintkracht wordt gevraagd is de auto op de snelweg vlot, maar niet buitengewoon snel voor een auto in deze klasse. In de stad zijn de acceleraties heel behoorlijk en wordt op slecht wegdek of onder extreme weersomstandigheden duidelijk waarom Mazda op een schijnbaar eenvoudige auto als deze standaard tractiecontrole monteert.
INTERIEUR
Ook de rest van de uitrusting is completer dan het exterieur en het prijskaartje doen vermoeden. De stoelen zijn op vele manieren te verstellen zodat lange ritten geen aanslag op het lichaam vormen. Het dashboard is ruim opgezet en daarom overzichtelijk en rustig. Alle nodige knoppen en schakelaars zijn gemakkelijk te vinden. Dat geeft samen met de zo aangename motor al na een paar kilometers het gevoel in een auto te rijden die vertrouwd is als een goede vriend. De materialen zijn fraai en de kleurstelling aardig. Toch is Mazda niet te betrappen op enige durf of creativiteit. Het gehele interieur is degelijk en duurzaam met een afwerkingsniveau waar menig dure Duitser zich niet voor zou schamen.
Het uitrustingsniveau is afhankelijk van de gekozen uitvoering. In de basisuitvoering is de auto voorzien van bestuurdersairbag, centrale portiervergrendeling, toerenteller en bekerhouders. Dit is aan te vullen met pakketten voor de veiligheid (vier airbags en ABS) en functionaliteit (elektrisch bedienbare zijruiten, in hoogte verstelbare bestuurdersstoel en de genoemde tot tafel te transformeren passagiersstoel). In de luxere Exclusive, Touring en Sport uitvoeringen komen daar nog zaken als airconditioning en een vanaf het stuurwiel te bedienen audiosysteem bij. De prijzen beginnen bij fl. 32.995,- voor de basisuitvoering met 1.3-liter motor en eindigen bij fl. 47.545,- voor de sportieve 2-liter in het meest luxueuze jasje. De testauto met 1.6-liter motor in Touring uitvoering kost een schappelijke fl. 39.995,-.
CONCLUSIE
Is de Mazda 323 FastBreak een stationcar of een hatchback? Mazda antwoordt hierop zelf ontwijkend met: "het is een FastBreak". Het antwoord na drie dagen rijden met de auto luidt: "het is een ruime auto met de functionaliteit van een stationcar maar de ruimte van een grote hatchback".
Belangrijker is echter dat de auto een buitengewoon positieve indruk heeft achtergelaten. Natuurlijk is het geen creatief vormgegeven of opwindende auto, maar in de dagelijkse praktijk deugt alles aan deze 323 FastBreak. De 1.6-liter motor is een absoluut juweel, de afwerking van een hoog niveau, de ergonomie prima, de uitrusting royaal en de prijs vriendelijk. Dit tussenmaatje kan voor menig koper wel eens een vriend voor het leven zijn ...
+ juweel van een motor
+ zeer vriendelijke prijs
+ duurzaam en functioneel
- onhandige procedure opklappen achterbank
- tildrempel/geen vlakke laadvloer
- zoekerige en te lichte besturing
|
